Για τέταρτη φορά ο Che Jon Fernandes θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε Παραολυμπιάδα. Ο Πορτογάλος παντρεύτηκε Ελληνίδα και από τότε επέλεξε να αγωνίζεται για τη χώρα μας. Μάλιστα ήθελε να αγωνιστεί και το 2004, όμως δεν είχε προλάβει να φτιάξει τα χαρτιά του κι έτσι κράτησε μόνο τη σημαία.

Το 2008 έκανε το όνειρό του πραγματικότητα και με το ελληνικό εθνόσημο στο στήθος κέρδισε το χάλκινο Παραολυμπιακό μετάλλιο στη σφαιροβολία κατηγορίας F53. Από τότε έχει πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του.

Φέτος θα αγωνιστεί στις 29 Αυγούστου τόσο στον προκριματικό όσο και στον τελικό! Όπως εξηγεί μιλώντας στο επίσημο σάιτ της ΕΑΟΜ ΑμεΑ, «πρώτα θα ρίξουμε 3 βολές. Οι 8 πρώτοι συνεχίζουν για τις άλλες 3 ρίψεις του τελικού. Έχουμε 2- 3 νέους αθλητές πολύ δυνατούς! Υπάρχει επίσης ισχυρός ανταγωνισμός από το Ιράν, την Τσεχία και την Αμερική. Εγώ θα προσπαθήσω να δώσω όλο τον εαυτό μου για να πάει ακόμη πιο μακριά. Φέτος από ότι έχω δει θα πάμε πολύ καλά. Είμαι στη τέταρτη θέση από πλευράς επιδόσεων. Στο Πανελλήνιο δεν πήγα τόσο καλά αλλά ευτυχώς πήρα την πρόκριση για το Τόκιο».

Ο έμπειρος σφαιροβόλος την τελευταία πενταετία αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα με τραυματισμούς, όμως δεν το έβαλε κάτω κι έτσι θα είναι «παρών» και στο Τόκιο. Όπως εξομολογείται, «προσωπικά μετά το Ρίο είχα τεράστιο πρόβλημα υγείας στην πλάτη. Υπάρχει κίνδυνος να σπάσει ξανά η σπονδυλική στήλη. Είχα μείνει χωρίς προπονήσεις μεγάλο χρονικό διάστημα. Σιγά – σιγά ξεκίνησα προπονήσεις και το 2019 πήγα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Ντουμπάι και κατέκτησα την 4η θέση! Δυστυχώς το 2020 έπαθα ένα μεγάλο αιμάτωμα στο κεφάλιγεγονός που με κράτησε έξω από τις προπονήσεις και πάλι. Είναι μεγάλη η χαρά μου που κατάφερα να πάρω την πρόκριση για το Τόκιο, κυρίως γιατί έχω πάρα πολλές δυσκολίες τα τελευταία 5 χρόνια! Θα πάω να ρίξω όσο περισσότερο μπορώ! Δεν ξέρω βέβαια πόσο ανταγωνιστικός μπορώ να είμαι σε σχέση με τους άλλους αθλητές».

Το γεγονός ότι συνεχίζει το οφείλει στην οικογένειά του και στους χορηγούς του, όπως εξηγεί: «Η οικογένεια πάνω απ’ όλα μας στηρίζει. Πρέπει να αντέχει τις καθημερινές υποχρεώσεις μας, τη δύσκολη ζωή υπό αυστηρό πρόγραμμα. Πρέπει να ευχαριστούμε τους χορηγούς γιατί χωρίς αυτούς δε θα τα καταφέρναμε. Κάθε χρόνο έχουμε όλο και μεγαλύτερη κρίση στην Ελλάδα. Φέτος έχουμε κορονοϊό, φωτιές και τόσες άλλες δυσκολίες. Δε θα υπήρχε μέλλον στον αθλητισμό αν δεν υπήρχαν χορηγοί. Είχα πολλές ατυχίες. Οι ατυχίες είναι κομμάτι της ζωής. Εξαρτάται πόσο αφήνεις να σου επηρεάσει την ζωή».

Η σφαιροβολία μπήκε στη ζωή του μετά από ένα ατύχημα που είχε, ενώ όπως λέει, «όταν πήγα στη Νότιο Αφρική για αποκατάσταση το 2001 ήθελα να κάνω ένα άθλημα για αποκατάσταση, μετά που γύρισα. Ήθελα να κάνω 100μ με ποδήλατο, όμως ήταν ακριβό, είχε 8000 ευρώ κι έτσι ξεκίνησα σφαίρα όταν ο σύλλογος μου «Ο Σπάρτακος» μου χάρισε ένα καρότσι και άρχισα τις ρίψεις».

ΈχονταςαρκετέςεπιτυχίεςστοπαλμαρέτουοChe Jon Fernandes θέλει να σταθεί στο ύψος του και στο Τόκιο καθώς όπως τονίζει: «Όταν είσαι πρωταθλητής θέλεις πάντα να πετύχεις το καλύτερο! Κάποιες φορές η προπόνηση πάει καλά, κάποιες άλλες όχι. Στον αγώνα θες να ρίξεις καλύτερα από την προηγούμενη φορά! Θέλω να νικήσω τον ίδιο μου τον εαυτό! Δεν πρέπει να τα παρατάς με τίποτα! Να σπρώχνεις τον εαυτό σου να πιάσει τον στόχο που έχεις θέσει! Όλοι μας έχουμε δύναμη μέσα μας, μια δύναμη που δεν ξέρουμε κάποιες φορές πως να την βγάλουμε έξω, μα αν προσπαθούμε μπορούμε να καταφέρουμε αυτά που θέλουμε!».

Τέλος τονίζει την ανάγκη να μπουν νέα παιδιά στον αθλητισμό. «Πρέπει να βρεθούν νέα παιδιά. Εμείς μεγαλώσαμε. Πρέπει να γυρίσουμε την Ελλάδα μαζί η Παραολυμπιακή και η Ομοσπονδία και να βρούμε νέο αίμα».