Γράφει ο Δημήτρης Λύκουρας

Ο κλασικός αθλητισμός απαιτεί περισσότερα από σωματική δύναμη και τεχνική. Ενσωματώνει την ψυχική και συναισθηματική ανθεκτικότητα, καθιστώντας το ταξίδι του αθλητή πολυδιάστατο.

Σε αυτήν την πορεία, ο ρόλος των γονέων είναι καθοριστικός, καθώς αυτοί είναι τα πρώτα πρόσωπα που καθοδηγούν, στηρίζουν και αξιολογούν. Δεν είναι απλά θεατές, αλλά ενεργοί συμμετέχοντες στην ανάπτυξη του παιδιού τους, διαμορφώνοντας την ψυχολογία του και τις βάσεις για την επιτυχία του.

 

Η Στήριξη (Χτίζοντας Αυτοπεποίθηση):

Η γονεϊκή στήριξη είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται η αυτοπεποίθηση του αθλητή. Οι γονείς, με την ενθάρρυνση και την αναγνώριση των προσπαθειών του παιδιού τους, δημιουργούν ένα ασφαλές συναισθηματικό περιβάλλον. Σε έναν απαιτητικό άθλημα όπως ο κλασικός αθλητισμός, η αυτοεκτίμηση μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά από την αποδοχή ή την αποτυχία. Εδώ, οι γονείς δεν είναι απλώς αυτοί που χειροκροτούν, αλλά αυτοί που προσφέρουν την υποστήριξη μετά από κάθε απογοήτευση, με την πεποίθηση ότι η αποτυχία είναι μέρος της διαδικασίας μάθησης και βελτίωσης.

Η στήριξη αυτή πρέπει να είναι σταθερή και αδιάλειπτη, όχι μόνο στις νίκες αλλά και στις ήττες. Η αναγνώριση των προσπαθειών, η ενθάρρυνση να συνεχίσει παρά τις δυσκολίες και η πίστη στις δυνατότητες του παιδιού ενισχύουν την ψυχική του ανθεκτικότητα και τη σταθερότητά του σε περιόδους πίεσης.

Υπερβολικής Πίεσης (Όταν η Στήριξη Μετατρέπεται σε Βάρος):

Η υπερβολική πίεση από τους γονείς για επιτυχία μπορεί να μετατραπεί σε εμπόδιο για την ανάπτυξη του αθλητή. Αντί η αθλητική πορεία να είναι ένα ταξίδι προσωπικής εξέλιξης, μπορεί να εξελιχθεί σε έναν ατελείωτο αγώνα για να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των άλλων. Ο αθλητισμός μπορεί να γίνει μια πηγή άγχωσης και ανασφάλειας, οδηγώντας σε υπερκόπωση, απογοήτευση και ακόμα και εγκατάλειψη του αθλήματος.

Οι γονείς πρέπει να είναι προσεκτικοί στην αξιολόγηση των επιδόσεων του παιδιού τους και να αναγνωρίζουν τη μοναδικότητα της πορείας του κάθε αθλητή. Η υπερβολική πίεση για να φτάσει κάποιος στην κορυφή μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την ψυχική υγεία και την ευημερία του παιδιού.

Η γονεϊκή υποστήριξη στον κλασικό αθλητισμό ξεπερνά την απλή παρουσία και ενθάρρυνση. Απαιτεί συνειδητή και ενεργή συμμετοχή στην καθημερινή ζωή του αθλητή.

Ενεργή Παρουσία και Στήριξη:

Οι γονείς πρέπει να συμμετέχουν στις προπονήσεις και στους αγώνες, όχι για να κρίνουν, αλλά για να ενισχύσουν την προσπάθεια του παιδιού τους. Μια απλή παρουσία ή η βοήθεια στην προετοιμασία μπορεί να ενδυναμώσει την αίσθηση της συνεργασίας και της εμπιστοσύνης.

Αναγνώριση της Προσωπικής Προόδου:

Ενώ είναι σημαντικό να γιορτάζονται οι νίκες, πιο σημαντικό είναι να αναγνωρίζεται η ατομική πρόοδος και η βελτίωση, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος. Οι γονείς πρέπει να δώσουν έμφαση στην ανάπτυξη και την προσπάθεια, και όχι μόνο στην κατάκτηση μεταλλίων.

Συνεργασία με τον Προπονητή:

Η καλή επικοινωνία και η συνεργασία με τον προπονητή είναι θεμελιώδης για την ενίσχυση του αθλητή. Η κοινή κατανόηση των στόχων και η αποδοχή των μεθόδων του προπονητή δημιουργούν μια συντονισμένη προσέγγιση στην ανάπτυξη του αθλητή, χωρίς να υπερβαίνουν τα όρια του παιδιού.

Ρεαλιστικές Προσδοκίες:

Η γονεϊκή υποστήριξη πρέπει να στηρίζεται σε ρεαλιστικές προσδοκίες. Το κάθε παιδί έχει την προσωπική του πορεία και πρέπει να κατανοήσουν οι γονείς ότι η βελτίωση δεν έρχεται πάντα με γρήγορους ρυθμούς. Εστιάζοντας στην ανάπτυξη και όχι στην επιτυχία, οι γονείς βοηθούν το παιδί να κρατήσει το πάθος του για το άθλημα ζωντανό και ατόφιο.

Απουσία Στήριξης:

Η έλλειψη γονεϊκής υποστήριξης μπορεί να έχει καταστρεπτικές συνέπειες για την αθλητική πορεία ενός παιδιού. Τα παιδιά χωρίς την ενθάρρυνση των γονιών τους συχνά νιώθουν απομονωμένα ή παραμελημένα, γεγονός που μπορεί να αποδυναμώσει την επιθυμία τους να συνεχίσουν την ενασχόληση με τον αθλητισμό. Όμως, η απουσία γονεϊκής στήριξης δεν σημαίνει αναγκαστικά αποτυχία. Τα παιδιά μπορούν να αναζητήσουν υποστήριξη από προπονητές, συμπαίκτες ή άλλους μέντορες. Το να έχουν μια ισχυρή εσωτερική δύναμη και να δημιουργούν ένα σταθερό δίκτυο υποστήριξης είναι ζωτικής σημασίας για την αθλητική και προσωπική τους ανάπτυξη.

Αν θα θέλαμε να αποδώσουμε τη θεωρία της γονεϊκής επίδρασης στον κλασικό αθλητισμό με μια μαθηματική εξίσωση, θα μπορούσαμε να τη διατυπώσουμε ως εξής:

 

Αθλητική Επιτυχία (ΑΕ) = [(Γονεϊκή Στήριξη × Ενθάρρυνση × Αυτοπαρακίνηση) / (Υπερβολική Πίεση + Αρνητικές Προσδοκίες + Γονεϊκή Αδιαφορία)]

Η εξίσωση αυτή αναδεικνύει ότι η επιτυχία ενός νέου αθλητή δεν είναι αποτέλεσμα μόνο των εξωτερικών παραμέτρων, αλλά και της εσωτερικής του θέλησης. Η γονεϊκή στήριξη και η ενθάρρυνση δρουν πολλαπλασιαστικά, ενισχύοντας την αυτοπαρακίνηση του παιδιού.

Αντίθετα, παράγοντες όπως η υπερβολική πίεση, οι αρνητικές προσδοκίες και κυρίως η γονεϊκή αδιαφορία, δρουν ανασταλτικά και μειώνουν την πιθανότητα επιτυχίας.

Πρόκειται για ένα συμβολικό μοντέλο, που βοηθά να κατανοήσουμε τη λεπτή ισορροπία μεταξύ στήριξης και πίεσης στον αθλητισμό.

Η Αρμονία στην Στήριξη

Η γονεϊκή στήριξη στον κλασικό αθλητισμό απαιτεί μια λεπτή ισορροπία. Η σωστή ενθάρρυνση, η κατανόηση και η αναγνώριση της πορείας του παιδιού, χωρίς να υπερβούμε τα όρια ή να επιβάλουμε μη ρεαλιστικές προσδοκίες, είναι το κλειδί για τη μακροχρόνια επιτυχία και την ευημερία του νέου αθλητή.

Μόνο όταν οι γονείς συνδυάζουν την αγάπη και τη στήριξη με την κατανόηση των απαιτήσεων του αθλήματος, μπορούν να διασφαλίσουν ότι το παιδί τους θα ανθίσει, τόσο αθλητικά όσο και ψυχικά.