Ταξίδι Νοσταλγίας, 4ος Διεθνής Μαραθώνιος Πατρών, 25 Νοεμβρίου 1997-Επιμέλεια Στέφανος Αντωνάκης
Στέφανος Αντωνάκης 14:25 11-09-2023
«Το αντικείμενο της νοσταλγίας μας δεν είναι ποτέ ένας τόπος, αλλά ο ίδιος ο εαυτός μας. Τι είμαστε, τι πιστεύουμε ότι ήμασταν, και τι θα θέλαμε να γίνουμε. Αυτό που ο Οδυσσέας φεύγει να αναζητήσει ξανά και ξανά, δεν είναι άλλο από τον εαυτό του. Τελικά, το ταξίδι μου όλο ήταν μια παραμονή εδώ όπου ποτέ δεν υπήρξα». Giorgio Caproni
Το παρόν άρθρο αφιερώνεται στη μνήμη του μεγάλου Γεώργιου Αντύπα (στη φωτογραφία με το μικρόφωνο). Όλη μας η σκέψη κι αγάπη στα θύματα της θεομηνίας που χτύπησε τη χώρα μας. Μακάρι η πολιτεία να σταθεί δίπλα τους, και να θεραπευτούν γρήγορα οι πληγές τους…
Με νοσταλγική λοιπόν διάθεση κι αυτή τη φορά, ο γράφοντας ανατρέχει στο προσωπικό του αρχείο, για να αποτείνει φόρο τιμής σε παλιούς φίλους συναθλητές, ώστε (κατά το ρηθέν) να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Για να μην παρεξηγηθώ – δεν πίστευα ποτέ στον εξωραϊσμό του παρελθόντος. Κάθε εποχή έχει τα δικά της. Αναδεικνύει τους δικούς της ήρωες, κουβαλάει τις δικές της αμαρτίες, και αφηγείται τις δικές τις ιστορίες ηρωισμού και μεγαλείου. Ποτέ δεν ενστερνιζόμουν λοιπόν το κλισέ «παλιά ήταν καλύτερα». Η νοσταλγία είναι εύκολο να ολισθήσει σε στείρα αναπόληση, κι η πατίνα του χρόνου τείνει να αποκρύπτει τα κακώς κείμενα να αναδεικνύει μόνο τα θετικά. Για τούτο, όποτε καταδύομαι στο προσωπικό μου αρχείο (και μου αρέσει να παίρνω μαζί μου κι εσάς σε αυτά τα ταξίδια), επιθυμία μου είναι να εμπνεύσω τους νεότερους, αποδίδοντας ταυτόχρονα τα εύσημα στην παλιά φρουρά.
Αυτή τη φορά το ταξίδι μας θα μας πάει μέχρι την Πάτρα, πατρίδα σπουδαίων αθλητών, 26 χρόνια πίσω. Το Νοέμβριο του 1997 (25/11), 235 δρομείς (μεταξύ αυτών κι ο γράφοντας) συμμετείχαν στον 4ο Διεθνή Μαραθώνιο Πατρών. Τα αποτελέσματα, παρουσιάζονται παρακάτω. Δείτε παρακαλώ τους πρωταγωνιστές, μελετήστε τους χρόνους τους (υψηλότατες επιδόσεις, σε μια εποχή που πόρρω απέχει από τη σημερινή άνθηση του δρομικού κινήματος) αναζητήστε τις ιστορίες τους, και νομίζω ότι κάτι θα αποκομίσετε…