Το 2013, όταν ήταν 15 χρόνων χρειάστηκε να αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας. «Παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα στον αμφιβληστροειδή μου. Από τότε έχω μειωμένη κεντρική όραση», εξομολογείται στο επίσημο σάιτ της ΕΑΟΜ ΑμεΑ ο Γεράσιμος Λιγνός, ο οποίος θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στα 100μ. πρόσθιο στην Παραολυμπιάδα του Τόκιο. Όπως εξηγεί «για μένα το Τόκιο είναι ένα όνειρο ζωής. Ό,τικαι να έρθει για μένα θα ναι ευλογία. Αντικειμενικά το μετάλλιο είναι ένας πολύ δύσκολος στόχος. Ένας τελικός είναι ο μεγάλος μου στόχος. Η συμμετοχή είναι πάνω από όλα! Το αν έρθει το μετάλλιο δεν το ξέρω αλλά σίγουρα θα είναι πολύ καλό. Από εκεί και πέρα θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό μέσα στη πισίνα για να πετύχω το καλύτερο. Η συμμετοχή είναι σημαντικότερη! Η συμμετοχή στους παραολυμπιακούς αγώνες είναι ένα όνειρο ζωής για κάθε αθλητή. Αν έρθει το μετάλλιο θα είναι και αυτό καλοδεχούμενο. Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά! Να απολαύσουμε όλοι αυτές τις στιγμές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες! Η ιστορία γράφει και δεν ξεγράφει! Αυτό είναι το σημαντικό!. Το μετάλλιο για όποιον το κατακτήσει θα γράψει μια ακόμη σπουδαία ιστορία. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να κατακτήσουμε πάρα πολλά μετάλλια όλοι οι αθλητές», λέει με τον χειμαρρώδη λόγο του. 

 Ως γιος κολυμβήτριας (Αλεξάνδρα Μωραΐτου) δε θα μπορούσε παρά να επιλέξει την κολύμβηση. Εξάλλου, «κολυμπώ από μωρό. Έχω μεγαλώσει μέσα σε μια πισίνα. Είναι η ζωή μου! Με έβαλε ημητέρα μου, που είναι και αυτή κολυμβήτρια, η Αλεξάνδρα Μωραΐτου. Σιγά-σιγά αγάπησα το νερό. Με έχει βοηθήσει να εξελιχθώ ως αθλητής, αλλά και ως άνθρωπος! Αυτό είναι και το πιο σημαντικό! Δεν εγκαταλείπω τις άλλες δραστηριότητες όμως. Όπως για παράδειγμα την μελέτη. Έχω καταφέρει να ολοκληρώσω τον κύκλο σπουδών μου ως διαιτολόγος – διατροφολόγος. Τώρα παρακολουθώ μεταπτυχιακό πάνω στην κλινική διατροφή».

Ερωτηθείς για το πώς αντέδρασε όταν στα 15 του χρόνια συνειδητοποίησε ότι χάνει την όρασή του είπε: «Ένα παιδί στην εφηβεία, στα 15 του χρόνια, μαθαίνει πως αντιμετωπίζει μια ασθένεια που μπορεί να τον οδηγήσει στην ολική τύφλωση. Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο. Με την στήριξη των γονιών μου κατάφερα να ανταπεξέλθω.

Με την πάροδο των ετών πήρα το μειονέκτημά μου και το έκανα πλεονέκτημα. Πιστεύω είναι ό,τι πιο σημαντικό έχω. Η ανάγνωση ήταν και είναι κάτι το πολύ δύσκολο για εμένα. Μεγεθύνω τα γράμματα, μεταφέρω συχνά το κείμενο στη μεγάλη οθόνη της τηλεόρασης και προσπαθώ να διαβάσω. Βρίσκω λύσεις».

Ο ίδιος έχει πάρει πολλά από την κολύμβηση και προτρέπει τους πάντες να ασχοληθούν με οτν αθλητισμό. «Αυτό που λέω στα παιδιά είναι να ασχολούνται με τον αθλητισμό. Δημιουργεί φιλίες, δημιουργεί αγάπη, σου δημιουργεί πειθαρχία, σου βάζει στόχους. Να βρίσκουν κίνητρα νααθλούνται. Και να έχουν υγεία. Όσον αφορά στο κολύμπι, εγώ έχω φθάσει να κολυμπώ 22-23 χρόνια και δεν έχω τραυματισθεί ποτέ. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο κίνητρο. Είναι πολύ σημαντικό. Έχεις την υγεία σου. Και θεωρώ ότι η κολύμβηση μπορεί να στην προσφέρει απλόχερα». Επίσης, όπως τονίζει: «Έχω κάνει τα πιο τρελά μου όνειρα. Έχω δει άπειρα μέρη. Έχω κερδίσει την πειθαρχία. Η κολύμβηση μου έχει προσφέρει τα πάντα στη ζωή. Πραγματικά είμαι ευγνώμων απέναντι της».

Κάνοντας μία αναδρομή στα όσα έχει πετύχει στον αθλητισμό λέει: «Από το 2015 και μετά έχω λάβει μέρος σε πολλές διοργανώσεις. Έχω έρθει 2ος Παγκόσμιος πρωταθλητής το 2017. Είμαι 6ος Παραολυμπιονίκης στο Ρίο. Έχω έρθει 4ος πρωταθλητής Ευρώπης το 2018. Και είμαι από το 2013 πρωταθλητής Ελλάδος. Αυτές είναι

οι μεγαλύτερες επιτυχίες».

Πως αισθάνεται όταν ανεβαίνει πάνω στο βάθρο των νικητών… «είναι τιμή για ένα αθλητή. Όταν ακούγεται ο Εθνικός ύμνος της χωράς σου δεν υπάρχει μεγαλύτερο συναίσθημα για ένα αθλητή. Όλοι οι αθλητές περνάνε δυσκολίες. Και όλα αυτά μπορεί να στα επιστρέψει με μια κούρσα ενός λεπτού. Όταν ακούγεται ο Εθνικός ύμνος της Ελλάδος εγώ πραγματικά ανατριχιάζω νιώθω πραγματικά υπερήφανος». Καταλήγοντας τονίζει: «Θα ήθελα το Κράτος να μας προσέχει λιγάκι παραπάνω. Μη μας θυμάται μονάχα στους Παραολυμπιακούς».