2o CRETAN BACKYARD ULTRA, 20/01/2024, Βορίτσι Ηρακλείου

Νοέμβρης του 2022 ήταν, λίγο πριν τον ΑΜΑ, όπου χαζοχαζεύοντας στο διαδίκτυο είδα τη σχετική καταχώρηση. 1^Ο Cretan Backyard Ultra, 07/01/2023, στο Φουρνί (Αρχάνες, Ηράκλειο). Ορίστε; Ιντάναι κειονά το Backyard; Η περιγραφή στη σελίδα της διοργάνωσης (https://ideanroutes.gr/event/cretan-backyard-ultra-2025/) άκρως δελεαστική. Αλήθεια τώρα; Ένα ultra «τσέπης», δίπλα μας; Γιου χαβ μάι ατένσιον που λέμε και στη Μεσσαρά…

Είχα διαβάσει στο παρελθόν για αντίστοιχες διοργανώσεις στο εξωτερικό, και είχα εντυπωσιαστεί από την ιδέα [Περισσότερες πληροφορίες θα δείτε στην επίσημη σελίδα του παγκόσμιου φορέα (https://backyardultra.com/)]. Ειδικά στην Ευρώπη, όπου η πρόσβαση στη φύση για outdoor δραστηριότητες υπόκειται σε διάφορους περιορισμούς, και τα μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα φιλοξενούν τεράστια πάρκα εντός του αστικού ιστού, τέτοιες δράσεις ανθούν. Το να γίνει κάτι τέτοιο δίπλα μας, στη δικιά μας «πίσω αυλή», ε, όσο και να το πεις, ήταν κάτι που με ενθουσίασε.

Εξηγούμαι: ένας αγώνας backyard είναι ιδανικός για όλους τους εμπλεκόμενους (διοργανωτές, συμμετέχοντες, θεατές). Οκ, ενδεχομένως δεν έχει τη «γοητεία» του «τρέχω λχ 100 χλμ από εδώ μέχρι εκεί», ούτε ίσως την ευκαιρία να γνωρίσεις κάποια ανεξερεύνητα τοπία - από την άλλη, είναι πολύ πιο εύκολο να χαράξεις, να υποστηρίξεις και να περιφρουρήσεις μια μικρή διαδρομή, πολύ πιο απλό να τη στελεχώσεις με τους απαραίτητους ανθρώπους (διάσωση, τροφοδοσία, φωτογραφία, χρονομέτρηση κα), πολύ πιο ασφαλές τελικά. Εξάλλου, είτε είσαι μπαρουτοκαπνισμένος στις ultra αποστάσεις, είτε θες να δοκιμάσεις εαυτόν για πρώτη φορά σε κάτι «μεγάλο», μια επαναλαμβανόμενη λούπα μόνο θετικά συγκεντρώνει.

 

Για όλα τα παραπάνω, το «κλικ» για τη συμμετοχή ήρθε αυτόματα – κάτι η (ξαναλέω, εξαιρετική) ιδέα, κάτι η εγνωσμένη ποιότητα της δουλειάς των διοργανωτών (Idean Routes και Εμμανουήλ Κωνσταντουλάκης είχαν δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής στο παρελθόν), δεν ήθελα και πολύ. Η συνέχεια δυστυχώς δεν ήταν καλή για τον γράφοντα – επαγγελματικοί λόγοι με κράτησαν εκτός από εκείνη την παρθενική διοργάνωση. Οι φίλοι που συμμετείχαν ωστόσο το καταχάρηκαν, κι επιβεβαίωσαν τις αρχικές εκτιμήσεις. Ας είναι, υπομονή έναν χρόνο…

Και κάπως έτσι, 20/01/2024 το ραντεβού ανανεώθηκε για το Βορίτσι και το 2^ο Cretan Backyard Ultra. Αν μπορώ να συνοψίσω σε μια φράση την εμπειρία, θα πω ότι η αναμονή άξιζε με χίλια. Η διοργάνωση ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ (όλα τα γράμματα κεφαλαία εδώ), η εμπειρία ΜΟΝΑΔΙΚΗ, και οι δεδομένες ευχαριστίες (όπως και τα συγχαρητήρια) προς όλους τους εμπλεκομένους απλώς δεν αρκούν.

Πιο συγκεκριμένα – η διαδρομή ήταν ιδανική για ένα τέτοιο εγχείρημα. Ο συνδυασμός χώματος/ασφάλτου ελαχιστοποιούσε την καταπόνηση για τα πόδια, δίχως κάποια ιδιαίτερη τεχνική δυσκολία (που αυξάνει την επικινδυνότητα όσο η κούραση και τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν). Τα υψομετρικά, παρ’ ό,τι μετά τους πρώτους γύρους αύξαναν την κούραση, έδιναν από την άλλη την απαραίτητη ποικιλομορφία. Έτσι, αφ’ ενός «ξεκούραζαν» από τη μονοτονία μιας πιο επίπεδης διαδρομής, κι αφ ετέρου φόρτιζαν διαφορετικά τα πόδια, προστατεύοντας έτσι τον δρομέα. Η χάραξη κι η σηματοδότηση ήταν άριστη, και παρ’ ότι ο γράφοντας δεν κατάφερε να τη δει τη νύχτα (αναστεναγμός…), οι υπόλοιποι της παρέας επιβεβαίωσαν ότι ακόμη και με τους φακούς, απλά ήταν αδύνατο να χαθείς. Κι ενώ κι οι καιρικές συνθήκες ήταν εξαιρετικές (τουλάχιστον μέχρι το απόγευμα του Σαββάτου), εικάζω ότι ακόμη και με βροχή, η συγκεκριμένη διαδρομή δεν θα έκρυβε παγίδες.

Η επιλογή του μέρους αποδείχτηκε επίσης άριστη. Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε να ανακαλέσουμε δύσκολες κατά καιρούς εμπειρίες, κατά την επίσκεψή μας σε περιοχές που φιλοξενούν μεγάλους αγώνες χωρίς όμως τις αντίστοιχες υποδομές. Αντίθετα στο Βορίτσι όλα ήταν ιδανικά. Η εγγύτητα στο Ηράκλειο και τον ΒΟΑΚ έκανε την προσέλευση πολύ εύκολη, ακόμη και για τους φίλους που ήρθαν από μακριά. Εκκίνηση και τερματισμός γινόταν στην πλατεία του χωριού – άρα, δεν σε απασχολεί η ασφάλεια/προστασία του εξοπλισμού σου (ακόμη και αν δεν στήσεις τέντα/σκηνή όπως οι πιο έμπειροι), ενώ έχεις διαρκώς εύκολη πρόσβαση σε τροφοδοσία/αποδυτήρια/τουαλέτες/κατάλυμα/στεγασμένο χώρο. Πολύ σημαντικό δε, το ότι ξέρεις ότι εξίσου προστατευμένοι είναι κι οι άνθρωποι που σε συνοδεύουν (σημαντικό σε αγώνα αυτής της διάρκειας) ακόμη κι αν οι καιρικές συνθήκες γίνουν πιο δύσκολες.

Η τροφοδοσία ήταν πληρέστατη και πλουσιοπάροχη. Εκτός από τα κλασσικά σε τέτοιες περιπτώσεις πατατάκια/ξηροκάρπια/κράκερς/μπανάνες/cola/ισοτονικά, ευχάριστη έκπληξη ο (πεντανόστιμος) καφές (φουντούκι παρακαλώ, συγγνώμη αλλά έχουμε τους εθισμούς μας), το τσάι, οι μπύρες (non alcohol) και – κυρίως – οι πατάτες κι ο αχνιστός τραχανάς. Αστέρι Michelin, πανάξια! Φήμες θένε το βράδυ να εμφανίστηκε βραστό και μακαρόνια, έπρεπε να επιστρέψουμε!

Τι άλλο; Η ενημέρωση τις ημέρες που προηγήθηκαν του αγώνα ήταν άριστη. Πέραν των ενημερωτικών mails, προηγήθηκε ανοιχτή προπόνηση ώστε να γνωρίσει κάποιος τη διαδρομή, ενώ αναρτήθηκε και video στο οποίο ο Εμμ. Κωνσταντουλάκης τρέχει και περιγράφει τη διαδρομή μέτρο το μέτρο, δίνοντας παράλληλα πληροφορίες για ρυθμό/εξοπλισμό/διαχείριση αγώνα. Συγγνώμη, αλλά κάτι αντίστοιχο ο γράφοντας δεν έχει δει αλλού. Άξια προς μίμηση και η zero waste φιλοσοφία της διοργάνωσης, για το κατά το δυνατόν μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα – γι αυτό και οι συμμετέχοντες κληθήκαμε να έχουμε τα προσωπικά μας σκεύη τροφοδοσίας, για την ελαχιστοποίηση των απορριμμάτων.

 

Εν κατακλείδι – ήταν μια εμπειρία που άξιζε με χίλια. Δύσκολα μπορώ να σκεφτώ πιο άκοπα, πιο αβίαστα πολλά χιλιόμετρα σε αγώνα. Τρέξαμε με σπουδαίους αθλητές, με μεγάλη πορεία στο χώρο, αλλά και με δρομείς που πρώτη φορά δοκίμασαν μια διαδρομή άνω του ημιμαραθωνίου, κι ήταν όλοι με το χαμόγελο στα χείλη. Γιατί τελικά, για όποιο λόγο κι αν τρέχει κάποιος, κατά βάση τρέχεις γιατί περνάς καλά, και στο Βορίτσι το απόλαυσαν όλοι. Ναι, θα επανέλθουμε – σωστότερα προπονημένοι, καλύτερα προετοιμασμένοι, για να το απολαύσουμε ακόμη περισσότερο. Save the date, 18/01/2025 για το 3^ο Cretan Backyard Ultra, θα ήμαστε εκεί. Ελάτε και δε θα χάσετε. Κοπέλια, ευχαριστούμε για όλα.

Αλ. Στεφανίδης

ΥΓ1: ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι δηλώσαμε ήδη για του χρόνου. Ένα ελάχιστο ευχαριστώ, και μια ελάχιστη επιβράβευση για την ποιοτική δουλειά των διοργανωτών.

ΥΓ2: Μικρή λεπτομέρεια τεράστιας σημασίας. Μαζεύω τα πράγματά μου να φύγω. «Μείνε, ετοιμάζουμε κι άλλο φαγητό, θα περάσουμε καλά» η ευγενέστατη και χαμογελαστή πρόσκληση/προτροπή. Χαμογελάω, κι εξηγώ ότι όσο κι αν θέλω να παραμείνω στη γιορτή, με περιμένουν τα παιδιά. Η απάντηση αποστομωτική: «κρίμα που δεν είναι εδώ, πιο βράδυ έχουμε κλείσει την αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου για να προβληθούν ταινίες για τα παιδιά, να μην είναι εδώ έξω στο κρύο όσο τρέχουν οι μεγάλοι». Ενσυναίσθηση; Μέριμνα; Σεβασμός; Άλαλα τα χείλη… ΜΠΡΑΒΟ.