Τα βραβεία του ΠΣΑΤ ως θεσμός υπάρχουν από το 1954, δηλαδή αρκετά χρόνια ώστε να έχουν καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Ως μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου καλούμαι κάθε χρόνο να ψηφίσω για τους κορυφαίους της χρονιάς. Τα πρώτα χρόνια συμμετείχα ανελλιπώς στην ψηφοφορία, όμως όσο τα χρόνια περνούσαν συνειδητοποιούσα ότι αυτή η ψηφοφορία δε θα μπορούσε ποτέ να είναι αντικειμενική και δίκαιη. Οι περισσότεροι συνάδελφοι ψηφίζουν με γνώμονα το ρεπορτάζ που κάνουν, τη δημοφιλία του αθλήματος ή την περιοχή που κατάγονται ή στην τελική υπάρχουν αρκετοί αθλητές ή αθλήτριες που δικαιούνται τον τίτλο και κάποιος θα αδικηθεί.

 

Μου έκανε εντύπωση το σχόλιο της Κατερίνας Στεφανίδη που θεώρησε άδικη την ανάδειξη του Γιάννη Αντετοκούνμπο ως αθλητή της χρονιά για το 2021, ενώ ο Μίλτος Τεντόγλου είχε στεφθεί χρυσός Ολυμπιονίκης στο μήκος και είχε παράλληλα κερδίσει το χρυσό μετάλλιο και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου. Αυτό το σχόλιο μου θύμισε ξανά το λόγο που επέλεξα να μη συμμετέχω σε αυτή την ψηφοφορία. Κατά τη δική μου άποψη βέβαια δικαίως αναδείχτηκε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κορυφαίος αθλητής για το 2021 και ας μην είναι Ολυμπιονίκης. Έκανε μία καταπληκτική χρονιά στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου, κατέκτησε με την ομάδα του τον τίτλο στο ΝΒΑ έχοντας καθοριστικό ρόλο και αναδείχτηκε MVP. Δύσκολα θα δούμε άλλο Έλληνα αθλητή να επαναλαμβάνει τις ίδιες επιτυχίες. Δε μειώνω σε καμία περίπτωση τις επιτυχίες του Μίλτου Τεντόγλου, ο οποίος όντως με… μισό πόδι κατάφερε να διανύσει μία εξαιρετική χρονιά, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στις δύο σημαντικότερες διοργανώσεις του 2021 και παράλληλα έχει την κορυφαία επίδοση στο μήκος το 2021 με το άλμα του στα 6.80μ. Και όλα αυτά έχοντας ελάχιστη στήριξη…

Ναι ίσως θα έπρεπε να δοθεί και σε αυτόν το βραβείο του κορυφαίου αθλητή τελικά. Και ο Στέφανος Ντούσκος, όμως κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κωπηλασία στους Ολυμπιακούς Αγώνες, άρα και σε αυτόν ανήκει ένα μερίδιο του τίτλου. Βλέπετε πόσο άδικη και παράλληλα πόσο δίκαιη μπορεί να γίνει μερικές φορές μία επιλογή;

Αυτό που εγώ προσωπικά κρατάω είναι ότι υπήρξαν αρκετοί αθλητές και αθλήτριες που δικαιούνταν τον τίτλο του κορυφαίου, άρα ο αθλητισμός συνεχίζει να προσφέρει μεγάλες στιγμές στην Ελλάδα κι ας μην κάνει ως χώρα τίποτα για να στηρίξει τον πρωταθλητισμό. Ίσως θα ήταν πιο συμφέρον να δημιουργηθούν βραβεία για όσους στηρίζουν τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας μήπως και βελτιωθούν οι συνθήκες προπόνησης γι’ αυτούς. Το φαίνεσθαι άλλωστε κυριαρχούσε και θα συνεχίσει να κυριαρχεί στη χώρα μας… Το μόνο σίγουρο είναι ότι αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους τους αθλητές και τις αθλήτριες που πάλεψαν με νύχια και με δόντια για να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους καθ’ όλη τη χρονιά και ας μην ανέβηκαν στο βάθρο σε κάποια διοργάνωση και ας μην βραβευτούν ποτέ από τον ΠΣΑΤ… Οι επιτυχίες δεν έρχονται λόγω των βραβείων. Έρχονται γιατί κάποιοι άνθρωποι θυσιάζουν πολλά σημαντικά κομμάτια της ζωής τους, δουλεύουν πολύ σκληρά και δεν  περιμένουν τίποτα από κανένα...