Κάθε Πέμπτη εκατοντάδες Κενυάτες μαζεύονται γύρω στις 9:00 το πρωί σε μία περιοχή έξω από το Ίτεν με σκοπό να τιμήσουν για ακόμα μία φορά το όνομα «Σπίτι των Πρωταθλητών». Επίσης, πολλοί Mzungus (λευκοί δρομείς στην Κένυα) δίνουν το παρών και θέλουν να λάβουν μέρος σε αυτό που πρόκειται να συμβεί, να το ζήσουν και όταν γυρίσουν σπίτι τους να πουν στους φίλους με τους οποίους προπονούνται μαζί «Έχω συμμετάσχει κι εγώ στην προπόνηση Fartlek των Κενυατών»!

Κανονικά, η προπόνηση fartlek προέρχεται από τη Σουηδία και αναφέρεται σε πολλά ολιγόλεπτα intervals, που ουσιαστικά εναλλάσσουν το αργό και το γρήγορο τρέξιμο. Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να γίνει με ένα πρόγραμμα 20x 1min/1min ή 10x 3min/2min. Οι αθλητές σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν την fartlek προπόνηση και σε μεγάλη συχνότητα, με αρκετές παραλλαγές. Στις μέρες μας ωστόσο, η προπόνηση fartlek έχει συνδεθεί σε μεγάλο βαθμό με την Κένυα, κυρίως λόγω της γνωστής fartlek «μάζωξης» που γίνεται κάθε Πέμπτη στο Ίτεν. Παρότι ένας μικρός αριθμός από τους αθλητές που προπονούνται στην Κένυα λαμβάνει μέρος σε αυτό το event και οι περισσότεροι προπονούνται με το δικό τους γκρουπ, σίγουρα όλοι γνωρίζουν για την ύπαρξή του.

Πως δουλεύει ακριβώς η προπόνηση fartlek των Κενυατών και τι είναι αυτό που την κάνει τόσο ιδιαίτερη;

Αντίθετα με σχεδόν όλους τους άλλους τύπους προπόνησης, το fartlek δεν ξεκινάει στις 6:30 το πρωί, αλλά στις 9:00. Το σημείο αφετηρίας βρίσκεται περίπου 5 χιλιόμετρα έξω από το Ίτεν και χρησιμοποιείται κυρίως ως σημείο για τρέξιμο. Οι πρώτοι αθλητές φτάνουν στις 8:40 και βλέποντάς τους δεν νομίζεις ότι θα καταλήξουν να είναι εκατοντάδες οι αθλητές που θα συγκεντρωθούν. Λίγη ώρα μετά όμως η διαδρομή με το κόκκινο χώμα δίπλα στον αυτοκινητόδρομο είναι γεμάτη με Κενυάτες δρομείς και Mzungus. Όλοι θέλουν να ανταγωνιστούν τους υπόλοιπους και να δουν πόσο δυνατοί είναι, πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν, εάν μπορούν να φτάσουν τους συναθλητές τους και εάν μπορούν να αντέξουν έως το τέλος της άθλησης. Ένας νεαρός αθλητής, πιθανότατα ο αρχηγός, ανεβαίνει σε μία πέτρα και δίνει ένα λόγο στα Σουαχίλι (την Εθνική γλώσσα της Κένυας). Εάν δεν είσαι Κενυάτης, συνήθως ακούς μόνο το πρόγραμμα της ημέρας, αλλά αυτό αρκεί για να λάβεις μέρος στην προπόνηση.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ένα loop15 χιλιομέτρων, αλλά μόνο οι μισοί δρομείς φτάνουν έως το τέλος. Οι υπόλοιποι θα σταματήσουν σε μία στάση που υπάρχει περίπου στο 6^ο χιλιόμετρο. Η προπόνηση fartlek γίνεται πολύ έντονα και όσοι είναι αδύναμοι αναγκάζονται να μην συνεχίσουν. Στην αρχή όλοι τρέχουν μαζί σε μία ομάδα και πρέπει να είσαι προσεκτικός να μην «πέσεις» πάνω σε κάποιον άλλο δρομέα ή να τραυματίσεις τον αστράγαλό σου. Μπροστά στην ομάδα, στις πρώτες θέσεις, το paceείναι συνήθως κάτω από 3:00 λεπτά ανά χιλιόμετρο, κάτι το οποίο «μεταφράζεται» σε ταχύτητα της τάξης των 20 χιλιομέτρων την ώρα. Ήδη από τα πρώτα intervalsφαίνεται ο διαχωρισμός μεταξύ των ελίτ και των υπολοίπων αθλητών, ενώ αρκετοί είναι εκείνοι που σιγά – σιγά τα παρατούν.

Εκατοντάδες δρομείς τρέχουν απίστευτα γρήγορα στους δρόμους και η σκόνη περιστρέφεται γύρω τους όπως περνούν. Τα παιδιά που βρίσκονται στην άκρη του δρόμου παρακολουθούν, προσπαθούν να τρέξουν και εμψυχώνουν τα άτομα που θαυμάζουν. Ποιος ξέρει, ίσως ο επόμενος Eliud Kipchoge ή Abel Kirui ήδη στέκεται στην άκρη του δρόμου. Στην τελική, υπάρχουν ελάχιστοι δρομείς -κυρίως Κενυάτες- που συνεχίζουν να τρέχουν. Δεν είναι λάθος να πούμε ότι εδώ ισχύει το «Survival of the fittest» και πως όλοι τρέχουν πολύ έντονα και γρήγορα.

Εκτός Κένυας, στις χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική, οι αθλητές συνήθως δεν τρέχουν «fullspeed» στην προπόνηση fartlek, αλλά σε ελεγχόμενο και έντονο ρυθμό.