Ο Γιάννης Ζερβάκης ήταν ένας από τους πολλούς Έλληνες που εκπροσώπησαν την Ελλάδα στον μεγάλο μαραθώνιο του Ρότερνταμ, σημειώνοντας μάλιστα και εξαιρετικό χρόνο, τερματίζοντας με 2:26:44, που αποτελεί και ατομικό του ρεκόρ.

Ο Έλληνας δρομέας επέστρεψε σε μαραθώνιο μετά από 7 χρόνια, μένοντας πολύ ικανοποιημένος από την προσπάθειά του. Μιλώντας στην εφημερίδα «Ανατολή», ο Γιάννης Ζερβάκης αναφέρθηκε στα επόμενα βήματά του, δείχνοντας ότι στόχος του είναι να αφιερωθεί στις μεσαίες – μεγάλες αποστάσεις, λόγω της έλλειψης των υποδομών, αλλά και της υποστήριξης για το αγώνισμα του μαραθωνίου.

 

Ο Γιάννης Ζερβάκης τονίζει μεταξύ άλλων, ότι «Αν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις και δεν μπορώ να τρέξω όπως εγώ πραγματικά θέλω και πιστεύω ότι μπορώ, λυπάμαι που το λέω αλλά ίσως να ήταν αυτός και ο τελευταίος μου μαραθώνιος…» δείχνοντας την δυσαρέσκειά του για τις συνθήκες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Γιάννη Ζερβάκη:

«Μετά από 7 χρόνια αποχής από το άθλημα του μαραθωνίου δρόμου αποφάσισα να τρέξω ξανά αυτήν την απόσταση (42.195μ.) σε έναν αγώνα στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Rotterdam της Ολλανδίας. Είμαι πολύ χαρούμενος καθώς πέτυχα ένα νέο ατομικό ρεκόρ (2.26.44) και έτρεξα σε μια από τις καλύτερες διοργανώσεις παγκοσμίως.



Η απόφαση δεν ήταν εύκολη λόγω των επαγγελματικών μου υποχρεώσεων και των δυσκολιών που αντιμετωπίζω στην προπόνηση εξαιτίας της έλλειψης υποδομών στη Σητεία. Ο όγκος προπόνησης για το συγκεκριμένο άθλημα είναι πάρα πολύ μεγάλος και απαιτεί να αφιερώσεις χρόνο, κόπο και να κάνεις πολλές θυσίες, ακόμα και να στερηθείς την οικογένεια και τους φίλους σου. 

Το κόστος προετοιμασίας είναι υψηλό και το επωμιζόμαστε εμείς οι ίδιοι όταν δεν είμαστε επαγγελματίες αθλητές όπως εγώ. Παράλληλα με την εργασία τρέχουν και οι προπονήσεις χωρίς ειδική μεταχείριση από την υπηρεσία ή οικονομική υποστήριξη από κρατικούς φορείς, όχι μόνο σε εμένα αλλά και σε πληθώρα πρωταθλητών που εκπροσωπούν επάξια τη χώρα σε κάθε διοργάνωση.

Δεν είναι όμως στα άμεσα μου σχέδια να τρέξω σύντομα έναν απαιτητικό μαραθώνιο. Θα συνεχίσω δυναμικά να υπηρετώ το στίβο και τις μικρές-μεσαίες αποστάσεις, έως ότου οι συνθήκες γίνουν πιο ευνοϊκές για έναν καλό και αξιοπρεπή μαραθώνιο. Αν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις και δεν μπορώ να τρέξω όπως εγώ πραγματικά θέλω και πιστεύω ότι μπορώ, λυπάμαι που το λέω αλλά ίσως να ήταν αυτός και ο τελευταίος μου μαραθώνιος…»