Ο Charlie Hofmann είναι ένας Ελβετός δρομέας – επιχειρηματίας, που από το 2019 ζει μεταξύ της πατρίδας του και της Κένυας. Μιλώντας στο Runbeat και τον συνεργάτη του στο Ίτεν της Κένυας, Manuel Viehl ο Ελβετός αποκαλύπτει τα πλάνα του για το μέλλον, τονίζοντας πως στόχος του είναι να τρέξει σε έναν αγώνα υπεραπόστασης.

 

Ο Hofmann είναι ο ιδιοκτήτης του γνωστού «The Swiss Side» στο Ίτεν, και εξηγεί την απόφασή του να μεταναστεύσει στο «Σπίτι των πρωταθλητών», παράλληλα όμως με την ζωή του στην Ελβετία. Διαβάστε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Ελβετού ερασιτέχνη δρομέα, με την οποία μπορούμε να πάρουμε μία… γεύση από την ζωή του.

Charlie καλησπέρα, σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Θέλω να μου πεις που βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή. Στην Κένυα ή στην Ελβετία;

«Γεια σου Manu! Από τον Ιανουάριο του 2019 οργανώνω το πρόγραμμά μου μεταξύ της Κένυας και της Ελβετίας. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην Ελβετία, καθώς δουλεύω στην δημόσια τηλεόραση για λίγους μήνες, στο αθλητικό κομμάτι.

Στόχος μου είναι μακροπρόθεσμα να ξοδεύω 8 μήνες τον χρόνο στην Κένυα, τον χειμώνα και 4 μήνες στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού»

Μπορείς να πεις ότι το 2021 ήταν η πιο σημαντική χρονιά για εσένα; Μετανάστευσες στην Κένυα και άνοιξες ένα κέντρο φιλοξενίας για δρομείς εδώ. Πως ήρθε αυτή η απόφαση;

«Το 2021 ήταν σίγουρα μία ξεχωριστή χρονιά για εμένα. Τον Οκτώβριο του 2020, ο καλύτερός μου φίλος στο τρέξιμο έχασε τη ζωή του σε ένα ατύχημα και κατάλαβα ότι η ζωή είναι κάτι παραπάνω από την δουλειά, την προπόνηση και τον ύπνο. Αποφάσισα να κυνηγήσω τη ζωή που θα με κάνει χαρούμενο. Έγινα επιχειρηματίας, ζω στην Κένυα και ασχολούμαι με το τρέξιμο.

Με οδηγό αυτό το όραμα, αποφάσισα να μεταναστεύσω στην Κένυα τον Φεβρουάριο του 2021 για να ανοίξω το δικό μου training camp, με όνομα The Swiss Side».

- Θεωρείς πως είσαι επαγγελματίας δρομέας; Πόσο σημαντικό είναι το τρέξιμο για εσένα;

«Έχω ξοδέψει πολύ ενέργεια στις προπονήσεις μου τα περασμένα χρόνια. Από την άλλη, δεν ήμουν ποτέ επαγγελματίας παρότι στηρίζομαι σε πολλούς χορηγούς που με βοηθούν με την χρηματοδότηση των training camps. Το τρέξιμο είναι ένας τρόπος να προκαλέσω τον εαυτό μου και να γνωρίσω μία βαθύτερη σύνδεση μεταξύ του μυαλού και του σώματός μου. Είναι μία μορφή διαλογισμού, που με βοηθάει να νιώθω ζωντανός και να ανακαλύπτω νέα μέρη».

 

Δώσε μας μία εικόνα του εβδομαδιαίου σου προγράμματος προπόνησης. Πως είναι μία συνηθισμένη εβδομάδα σου όσο βρίσκεσαι στην Κένυα;

«Στην Ελβετία συνήθως προπονούμαι έξι φορές την εβδομάδα, ενώ στην Κένυα, μπορεί να είναι έξι με δέκα φορές. Η εβδομάδα μου ξεκινάει με τρέξιμο σε ανώμαλο έδαφος τη Δευτέρα (μερικές φορές σε πιο απότομο έδαφος), την Τρίτη δουλεύω στην ταχύτητά μου (συνήθως στο στάδιο), την Τετάρτη έχω easy run, την Πέμπτη fartlek, την Παρασκευή ξανά easy και το Σάββατο κάνω ένα long run. Τις Κυριακές το πρόγραμμά μου περιλαμβάνει ξεκούραση.

Ανάλογα την εβδομάδα, διαμορφώνω το πρόγραμμά μου για να κάνω ακόμα μία συνεδρία κάποια απογεύματα, με σκοπό να έχω πιο γρήγορη αποκατάσταση. Συμπληρώνω αυτό το πρόγραμμα με ασκήσεις κορμού, αλλά και πολλές άλλες».

Όλοι συμφωνούν ότι η ξεκούραση και η αποκατάσταση είναι ένα βασικό κομμάτι της προπόνησης, Πως επιλέγεις να ξεκουράζεσαι; Τι κάνεις κατά τη διάρκεια της ημέρας; Πως είναι ένα 24ωρό σου;

«Μέχρι πριν έναν χρόνο, θεωρούσα την αποκατάσταση ως ένα χάσιμο χρόνου. Από τότε, και μετά από μερικούς τραυματισμούς, κατάλαβα ότι η αποκατάσταση είναι πιο σημαντική από την ίδια την προπόνηση. Τώρα εστιάζω στο πως αισθάνομαι περισσότερο σε σχέση με το πως ήμουν παλιά, και αυτό έχει μεγάλη διαφορά.

Κυρίως από την δημιουργία των social media, οι δρομείς έχουν σκοπό να βελτιώσουν τους εαυτούς τους και αυτό είναι πολύ καλό. Από την άλλη, πρέπει να ξέρουμε να διαχωρίζουμε τον πόνο που έχει να κάνει με την μεγάλη προσπάθεια, με τον ψυχικό και σωματικό πόνο που αισθανόμαστε μετά ή κατά τη διάρκεια μίας προπόνησης. Εάν αυτό συνεχίζεται μετά την προπόνηση, τότε κάτι πάει λάθος.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, εγώ δουλεύω, άρα δεν έχω τη δυνατότητα να κάνω σωστά την αποκατάστασή μου. Όταν έχω πολύ δουλειά, βάζω τις προπονήσεις μου τα απογεύματα για να μπορώ να έχω καλύτερη αποκατάσταση το βράδυ. Όταν έχω λιγότερη δουλειά, προπονούμαι το πρωί, μετά τρώω πρωινό και ξεκουράζομαι και στη συνέχεια πηγαίνω για ακόμα μία προπόνηση με τρέξιμο κατά τις 17:00 το απόγευμα».

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το τρέξιμο στο μέλλον; Έχεις στο μυαλό σου κάποιο συγκεκριμένο χρόνο ή να τρέξεις σε κάποιο συγκεκριμένο αγώνα;

«Πρόσφατα που αποφάσισα να βάλω μερικούς στόχους για τον εαυτό μου ανακάλυψα ότι μου έδινε περισσότερο άγχος παρά απόλαυση. Ο βασικός μου στόχος είναι να απολαμβάνω να τρέχω και σε λίγο καιρό, σε 2 με τρία χρόνια, θα ήθελα να τρέξω σε έναν αγώνα υπεραπόστασης (πάνω από 60 χιλιόμετρα)».

Τι κάνει την Κένυα και το Ίτεν το «τέλειο» μέρος για εσένα; Γιατί πιστεύεις ότι έρχονται τόσοι δρομείς εδώ;

«Στην Κένυα και συγκεκριμένα στο υψόμετρο του Ίτεν, είναι τέλεια από πολλές απόψεις. Το υψόμετρο είναι ένας παράγοντας κλειδί, αλλά όχι ο μόνος. Η κουλτούρα του τρεξίματος που υπάρχει εδώ είναι ικανή να εμπνεύσει πολλούς ανθρώπους, η πυκνότητα αθλητών από την Κένυα και όλο τον κόσμο είναι έντονη και μοναδική, υπάρχει έλλειψη πραγμάτων που μπορεί να σου αποσπάσουν την προσοχή, ενώ υπάρχει και το χωριό που συνδυάζει τους δρομείς με πολλές διαφορετικές κουλτούρες.

Σημαντικό είναι επίσης ότι ο καιρός στην Κένυα είναι μοναδικός κατά τη διάρκεια του χειμώνα στην Ευρώπη. Τέλος, υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία στα μονοπάτια που μπορεί να τρέξει κανείς, αλλά και η ομορφιά του Great Rift Valley που κάνει το Ίτεν μοναδικό».