Με τη φαινομενικά αβίαστη νίκη του στον Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο ο Eliud Kipchoge τερμάτισε τη συζήτηση. Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι είναι ο μεγαλύτερος όλων των εποχών-GOAT (Greatest Of All Time) στις μεγάλες αποστάσεις.

Πως να αντιτείνεις οποιοδήποτε επιχείρημα εναντίον ενός αθλητή που έχει κερδίσει 2 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στο Μαραθώνιο(Ριο 2016-Τοκιο 2021), κατέχει το επίσημο παγκόσμιο ρεκόρ μαραθωνίου (2:01:39) και έχει διανύσει την ίδια απόσταση σε έναν ιδιαίτερων συνθηκών αγώνα σε 1:59:40,σπάζοντας το φράγμα των δυο ωρών που μόλις πριν λίγα χρόνια επιστήμονες δεν δίσταζαν να χαρακτηρίζουν ως «μη εφικτό».

Απλά δεν υπάρχει αντίλογος. Είναι ο καλύτερος όλων των εποχών. Ωστόσο προκύπτει ένα ενδιαφέρον ερώτημα. Γιατί; Γιατί ο Kipchoge είναι καλύτερος από όλους τους άλλους;

Πριν από τρεις δεκαετίες, αθλητικοί γενετιστές, όπως ο Claude Bouchard της Heritage Family Study, πίστευαν ότι η απάντηση ήταν κοντά. Υπέθεσαν ότι το Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιώματος είχε ανοίξει μια προηγουμένως κλειστή πόρτα. Σίγουρα θα μπορούσαν σύντομα να εντοπίσουν συγκεκριμένα γονίδια που συνδέονται με τα πάντα, από σπριντ μέχρι ρεκόρ μαραθωνίου.

 

Ωστόσο, αυτό δεν συνέβη. Αντ 'αυτού, οι ειδικοί αναγνωρίζουν τώρα ότι η "εκλεκτή" απόδοση είναι ένα "πολυπαραγοντικό" φαινόμενο - που σημαίνει ότι είναι κάπου μεταξύ εξαιρετικά περίπλοκων παραγόντων αλλά και εντελώς αγνώστων.

Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει πλήρως γιατί ο Kipchoge είναι ο GOAT. Δεν υπάρχει απλή απάντηση και κανένα συστατικό. Ακόμη δεν έχουμε καταλήξει όλοι εμείς οι θεατές αν τερματίζοντας χαμογελά για να κάνει "ζήλιες" στον πόνο του ή απλά έχει διαβάσει μελέτες που υποστηρίζουν ότι το χαμόγελο σε βοηθά να τρέχεις καλύτερα.

Ακόμη και οι πιο εξοικειωμένοι με τη φυσιολογία του Μαραθωνίου ακόμη και ο ίδιος ο Kipchoge μπορούν να θαυμάσουν μόνο τα φαινομενικά αγέραστα επιτεύγματά του, ενώ αξιολογούν μερικούς από τους παράγοντες-από τη VO2 max έως τις μυϊκές ίνες και τη βιομηχανική-που μπορεί να κρύβουν ένα τέτοιο μεγαλείο. Ακολουθεί μια ανασκόπηση της σκέψης τους και παρατηρήσεις από μερικούς άλλους που έχουν καταγραφεί αναλύοντας το φαινόμενο Κipchoge.

Μοντέλο προπόνησης: Είναι αυτό που κάνει τη διαφορά;

Εμείς οι δρομείς έχουμε εμμονή με την προπόνηση, γιατί κάνει τεράστια διαφορά ξεκινώντας κανείς το τρέξιμο αλλά και στη πορεία για πιο έμπειρους δρομείς. Όμως αυτό δεν ισχύει απαραίτητα για τους ελίτ. Η εκπαίδευσή τους είναι σχετικά παρόμοια, με σχεδόν όλους να κάνουν 160 έως 190 χιλιόμετρα την εβδομάδα. Λίγοι τολμούν να κάνουν λιγότερα, αλλά και κανείς δεν ανέβηκε στο βάθρο του Ολυμπιακού Μαραθωνίου δηλώνοντας: «Τα χρωστάω όλα στις εβδομάδες των 240 χιλιομέτρων που έκανα σε κάθε μια από αυτές». Οι σπουδαίοι βρίσκουν την ισορροπία ανάμεσα στα δύο για να φτάσουν στην κορυφή.