Κατά γενική ομολογία είμαστε ένας λαός που δυσκολευόμαστε να αποδεχθούμε αλλαγές που ανατρέπουν παγιωμένες συνήθειες, ανεξάρτητα αν αυτές αφήνουν θετικό ή αρνητικό αποτύπωμα. Όταν μάλιστα αναφερόμαστε σε δρομείς όπου η έννοια της ρουτίνας είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που τους διέπουν, τότε εύκολα μπορεί να εξηγηθεί η αντίδραση της Ελληνικής δρομικής κοινότητας στις πρόσφατες ανακοινώσεις του ΣΕΓΑΣ για τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας και τη φετινή διαδικασία παράδοσης του ιματισμού και των προσωπικών αντικειμένων, η οποία ανατρέπει όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι πέρυσι. Υπενθυμίζουμε ότι οι διοργανωτές του ΑΜΑ αποφάσισαν πως οι δρομείς θα έχουν από εδώ και πέρα τη δυνατότητα να παραδώσουν τον προσωπικό τους σάκο για την ημέρα του αγώνα, ΜΟΝΟ από την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου έως και το Σάββατο 8 Νοεμβρίου σε ειδικό χώρο στην Αλέα του Ζαππείου (από τις 11:00 έως τις 24:00).Αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει η δυνατότητα να παραδώσουν τον σάκο τους την ημέρα του αγώνα στον Μαραθώνα, πριν την εκκίνηση.

Θα επιχειρήσουμε μακριά από αφορισμούς και αναθέματα να απαντήσουμε σε μύθους και αλήθειες γύρω από αυτή την απόφαση, πέρα από τα όσα επιχειρήθηκαν να εξηγηθούν -έστω και άτυπα- από στελέχη της Ομοσπονδίας (Δείτε εδώ) μετά τις σφοδρές αντιδράσεις δρομέων για τις επικείμενες αλλαγές.

 

Aς ξεκινήσουμε λοιπόν με τις αλήθειες.

Είναι πράγματι αλήθεια ότι η Αυθεντική διαδρομή του Μαραθωνίου, δηλαδή η μοναδική στον κόσμο, καθώς από τα ιστορικά γεγονότα του Μαραθώνα και την προσπάθεια του Φειδιππίδη εμπνεύστηκε και «γεννήθηκε» το άθλημα-αγώνισμα του Μαραθωνίου, μέχρι και σήμερα σχεδόν 130 χρόνια μετά, παραμένει ως διοργάνωση εκτός του παγκόσμιου δικτύου των κορυφαίων Μαραθωνίων. Στην πραγματικότητα τουλάχιστον μέχρι πρότινος βρισκόταν πολύ μακριά από το να αποτελέσει έναν από τους Μajor Mαραθωνίους, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται οι: Βοστώνη, Νέα Υόρκη, Σικάγο, Βερολίνο, Λονδίνο, Τόκιο και από φέτος τον Αύγουστο και το Σίδνεϊ. Πώς τώρα αυτή η διαπίστωση σχετίζεται με την αλλαγή της διαδικασίας παράδοσης του ιματισμού στην Αθήνα;

Ας απαντήσουμε με τη δεύτερη αλήθεια. Ο ΣΕΓΑΣ έχει θέσει ως στρατηγική επιλογή να αποκαταστήσει αυτήν ιστορική ανισορροπία και να εντάξει την Αθήνα σε προδιαγραφές Μajor Μαραθωνίους. Ωστόσο αυτή η προσπάθεια περνά μέσα από τουλάχιστον 100 αυστηρά κριτήρια που θέτει το δίκτυο Abbott World Marathon Majors (WMM) για να αποδεχθεί κάποια διοργάνωση να γίνει μέλος της. Ανάμεσα στις ομάδες κριτηρίων είναι και εκείνη της ασφάλειας. Ένα από κριτήρια της συγκεκριμένης ομάδας είναι η μεταφορά και φύλαξη του ιματισμού των δρομέων. Και σε αυτό το σημείο ακολουθεί η επόμενη αλήθεια.

Abbott World Marathon Majors (WMM

Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας δεν είναι μια κυκλική διαδρομή, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με μεγάλους Μαραθωνίους, π.χ. του Βερολίνου .Η κυκλική διαδρομή δίνει τη δυνατότητα στους διοργανωτές να οργανώσουν μόνο έναν χώρο παράδοσης-παραλαβής του ιματισμού και το κυριότερο δεν περιλαμβάνει μεταφορά, δηλαδή μετακίνηση του ιματισμού από το σημείο της παράδοσης σε ένα εντελώς διαφορετικό σημείο για την παραλαβή μετά το τέλος του αγώνα. Σε αντίθεση λοιπόν με αυτές τις διοργανώσεις, η Αθήνα, όπως συμβαίνει και σε Βοστώνη και Σίδνεϋ, λόγω του ότι διαθέτουν διαδρομή με την αφετηρία απο τον τερματισμό να απέχουν 42.2 χιλιόμετρα και όχι μερικές εκατοντάδες μέτρα (άρα μόνο ένα σημείο παράδοσης-παραλαβής ιματισμού) είναι αναγκασμένες να μεταφέρουν τον ιματισμό. Και εδώ έρχεται το ζήτημα της ασφάλειας που για την Αθήνα είναι διπλό και αποτυπώνεται στην 4η αλήθεια.

Η πρόσβαση των φορτηγών για την παραλαβή του ιματισμού από τον Μαραθώνα το πρωινό του αγώνα ,γίνεται από τον ίδιο δρόμο όπου διεξάγεται ο Μαραθώνιος. Δεν υπάρχει εναλλακτική οδική πρόσβαση που να εξυπηρετεί φορτηγά-τριαξονικά. Έτσι κατά την αποχώρηση τους σε περίπτωση που συμβεί οποιοδήποτε απρόοπτο στο κομβόι των τριαξονικών (π.χ. ένα λάστιχο ή μια βλάβη) υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα, πόσο μάλλον όταν το κομβόι ξεκινά από τον Μαραθώνα περίπου 30 λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα. Προς επίρρωση της κρισιμότητας του χρόνου, αξίζει να σημειωθεί ότι το 2024 το τελευταίο τριαξονικό αποχώρησε από τον Μαραθώνα μόλις 15 λεπτά πριν την εκκίνηση για να φορτώσει τον ιματισμό και των τελευταίων δρομέων, που είχαν-ως συνήθως- καθυστερήσει να παραδώσουν. Τέτοιου είδους πιθανότητες ¨αστοχίας¨ για μια υποψήφια προς ένταξη διοργάνωση στους Μajor , θεωρούνται «ασυγχώρητες». Στο ερώτημα γιατί τα τριαξονικά να μην ακολουθήσουν τον δρόμο της αναχώρησης που ακολουθούν τα λεωφορεία, μέσω της λίμνης Μαραθώνα, η απάντηση είναι ότι τα λεωφορεία σε αντίθεση με τα φορτηγά δεν θα χρειαστεί να επιστρέψουν στο κέντρο της Αθήνας.

5η Αλήθεια. Στο Σίδνεϋ και την Βοστώνη οι δρομείς όντως παραδίδουν τον ιματισμό τους πριν από την αφετηρία για λόγους ασφαλείας, παρότι και οι δυο διαδρομές έχουν εναλλακτικές οδικές προσβάσεις για τη χρήση φορτηγών, σε αντίθεση με την Αθήνα. Ενώ για την περίπτωση του Σίδνεϋ υπάρχει η δυνατότητα για τους δρομείς να φτάσουν στην αφετηρία και με μετρό. Στον Μαραθώνα δεν υπάρχει αντίστοιχη συγκοινωνιακή υποδομή και έτσι η πρόσβαση γίνεται, είτε με τα ναυλωμένα από την διοργάνωση λεωφορεία, είτε με ι.χ..

Επομένως από όλα τα παραπάνω γίνεται εύκολα κατανοητό ότι όντως υπάρχει ζήτημα ασφάλειας για τη διοργάνωση της Αθήνας. Και για να έχει πιθανότητες κάποια στιγμή να ενταχθεί στους Major θα πρέπει να βελτιώσει και τα ζητήματα ασφάλειας.

Αλλά κάπου εδώ τελειώνουν και οι αλήθειες για να δώσουν τη θέση τους στους μύθους.

 

Μύθος πρώτος. «Η πρακτική της παράδοσης ιματισμού πριν την αφετηρία εφαρμόζεται σε όλους τους Μajor που δεν έχουν κυκλική διαδρομή». Όντως και το εξηγήσαμε αλλά ο μύθος έγκειται στο πότε γίνεται η παράδοση.Σ τη Βοστώνη η παράδοση του ιματισμού γίνεται το πρωινό του αγώνα πριν αναχωρήσουν οι δρομείς με τα λεωφορεία για την αφετηρία. Σύμφωνα με την διοργάνωση του αρχαιότερου Μαραθωνίου στη σύγχρονη ιστορία που διεξάγεται αδιάλειπτα από το 1896 «Το πρωί του αγώνα, οι συμμετέχοντες μπορούν να παραδώσουν τη διάφανη πλαστική τσάντα σε καθορισμένες περιοχές στην οδό Boylston Street και στην οδό Berkeley πέρα από τη γραμμή τερματισμού. Αυτή η περιοχή είναι δύο τετράγωνα ανατολικά της γραμμής τερματισμού και ένα τετράγωνο δυτικά του Δημόσιου Κήπου της Βοστώνης». Μάλιστα υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες παράδοσης των σάκων ανάλογα με τις ώρες εκκίνησης ανά group δρομέων. Ώρες παράδοσης/5:45 π.μ. - 9:15 π.μ. και Ώρες παραλαβής/11:30 π.μ. - 6:00 μ.μ.

 Η παραλαβή των σάκων ιματισμού το πρωί του αγώνα στην Βοστώνη

Αυτή η διαδικασία δίνει τη δυνατότητα να παραδώσει ο δρομέας την τσάντα του πριν επιβιβαστεί στο λεωφορείο και να την παραλάβει αμέσως μετά τον τερματισμό του. Στην περίπτωση της Αθήνας αποφασίστηκε να γίνει το ίδιο αλλά με μια βασική διαφορά, οχι το πρωινό του αγώνα.

Η διοργάνωση της Αθήνας αποφάσισε η διαδικασίας της παράδοσης να εξελιχθεί επι τρεις ημέρες πριν τον Αγώνα. Έτσι όπως πρόσφατα ανακοινώθηκε, ο σάκος ιματισμού, ο οποίος θα παραλαμβάνεται μαζί με τον αριθμό συμμετοχής και το αντίστοιχο αυτοκόλλητο από το Κέντρο Εξυπηρέτησης Δρομέων (EXPO, ταεκβοντο), θα πρέπει να παραδοθεί στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο εντός της Αλέας του Ζαππείου αποκλειστικά και μόνο από την Τετάρτη εως και το Σάββατο 8 Νοεμβρίου.

Το αποτέλεσμα είναι κρίσιμα αντικείμενα για τον δρομέα να μην είναι διαθέσιμα την Κυριακή- ημέρα του αγώνα -, καθώς για τα κλειδιά ή το κινητό τηλέφωνο θα έχει μόνο τις εξής επιλογές: Α) Να τα φέρει μαζί του καθόλη τη διάρκεια του αγώνα. Β) Να τα βάλει στο σάκο του κατά την παράδοση που όμως θα πρέπει να γινει το αργότερο μια ημέρα πριν τον αγώνα , επομένως δεν θα έχει στη διάθεση του το κινητό του τηλέφωνο ή τα κλειδιά του και τέλος, Γ) Να μείνει παντελώς χωρίς κινητό τηλέφωνο και κλειδιά, δηλαδή ούτε να τα παραδώσει αλλά ούτε και να τα έχει μαζί του κατά τη διάρκεια του αγώνα. Και εδώ συναντάμε τον επόμενο μύθο.

Η διοργάνωση ισχυρίζεται ότι εδώ και χρόνια δεν επιτρέπεται οι σάκοι προς παράδοση να έχουν κινητά ή κλειδιά και ότι απλώς απο φέτος εφαρμόζεται και στην πράξη με την αλλαγή της διαδικασίας. Προφανώς και κάτι τέτοιο είναι ενας μύθος καθώς ακόμη και στην φετινή ενημέρωση δεν υπάρχει καμία απαγόρευση-δε θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά- για την φύλαξη κινητού τηλεφώνου και κλειδιών. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «Οι δρομείς πρέπει να τοποθετήσουν τα απαραίτητα προσωπικά αντικείμενα και τον ιματισμό τους μέσα στον σάκο. Ιδανικά πρέπει να περιέχει μόνο ιματισμό. Δεν πρέπει να περιέχει ταξιδιωτικά έγγραφα, χρήματα, τιμαλφή ή φάρμακα. O ΣΕΓΑΣ και η Οργανωτική Επιτροπή της διοργάνωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη σε περίπτωση απώλειας αντικειμένων αξίας». H παρότρυνση σχετίζεται με το ενδεχόμενο απώλειας και την αποποίηση οποιασδήποτε ευθύνης της διοργάνωσης για να αποζημιώσει και οχι με ζητήματα ασφάλειας. Και αυτή την πρακτική ακολουθούν όλες οι διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο ανεξάρτητα αν είναι μεγάλες ή μικρές,Major ή οχι. Καμία διοργάνωση δεν απαγορεύει την «αποθήκευση» κλειδιών ή κινητού τηλεφώνου. Απλώς ενημερώνει ότι σε περίπτωση που χαθούν δεν αναγνωρίζει ευθύνη γιατί σε είχε προειδοποιήσει να μην περιέχει η τσάντα-σάκος «...ταξιδιωτικά έγγραφα, χρήματα, τιμαλφή ή φάρμακα». (Αλήθεια, η διοργάνωση τα κλειδιά τα θεωρεί τιμαλφή ;). Άλλωστε εάν υπήρχε κίνδυνος και άρα απαγόρευση για τη χρήση και μεταφορά κινητών τηλεφώνων, δε θα επιτρέπονταν ούτε κατα τη διάρκεια του αγώνα, κάτι στο οποίο προτρέπει η διοργάνωση της Αθήνας ως απάντηση οτι «δεν αποκλείεται παντελώς το κινητό, αρκεί να το φέρεις μαζί σου όταν τρέχεις».

3ος Μύθος. «Η Abbott World Marathon Majors (WMM) επιβάλλει την αλλαγή». Το δίκτυο των WMM δεν επιβάλλει τίποτα απλά έχει υψηλά επίπεδα ασφαλείας. Το πως θα εξυπηρετήσει η διοργάνωση τους δρομείς είναι δικό της θέμα. Εκείνο που δεν θέλει η WMM είναι να υπάρχουν πιθανότητες απροόπτων. Στην περίπτωση της Αθήνας φαίνεται οτι λειτούργησε η λογική του «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι». Δηλαδή αφού υπάρχουν αυτές οι ιδιαιτερότητες όπως τις εξηγήσαμε παραπάνω στην 4η και 5η αλήθεια,τότε σταματάμε να παραλαμβάνουμε ιματισμό την ημέρα του αγώνα και έτσι λύνεται το πρόβλημα. Τώρα ότι το πρόβλημα μετατίθεται στους δρομείς αυτό δεν φαίνεται να πολυαφορά τη διοργάνωση. Γιατί είναι πρόβλημα να τερματίζεις και να μην έχεις τα κλειδιά του σπιτιού σου και είναι έως και επικίνδυνο να μην έχεις πρόσβαση στην επικοινωνία ανάμεσα σε 50.000 κόσμου που συρρέει εντός και εκτός Καλλιμάρμαρου την ημέρα του αγώνα. Αν μάλιστα ο δρομέας προέρχεται και από άλλη πόλη ή πολύ περισσότερο από άλλη χώρα, αντιλαμβάνεται όποιος έχει αγωνιστεί σε μια μεγάλη διοργάνωση του εξωτερικού τις αντικειμενικές δυσκολίες.

4ος Μύθος. «H απόφαση δεν σχετίζεται με τα οικονομικά». Ευθέως μπορεί και όχι. Έμμεσα ωστόσο οπωσδήποτε. Άλλωστε ποια διοργάνωση δεν θα ήθελε να εξοικονομήσει μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ παραπάνω; Μέχρι και πριν την πανδημία μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες παγκοσμίως στο κλάδο των μεταφορών υλικού είχε αναλάβει ως χορηγός το βαρύ έργο της μεταφορά ιματισμού. Μετά την πανδημία και το 2021 όποτε και επανεκκίνησε ο Αυθεντικός Μαραθώνιος, όσο μεγάλωνε λόγω αύξησης των συμμετοχών , τόσο περιορίζονταν η δυνατότητα ακόμη και για αυτού του επίπεδου εταιρίες να ανταποκριθούν παραχωρώντας εναν μεγάλο στόλο οχημάτων για την μεταφορά των σάκων απο τον Μαραθώνα στο Καλλιμάρμαρο. Έτσι από το 2022 και μετά ,η διοργάνωση αναγκάστηκε να χρηματοδοτήσει τη μεταφορά με την ανάθεση έργου σε εταιρία διεθνών μεταφορών.Απο εκείνη τη χρονιά έκαναν την εμφάνιση τους στον Μαραθώνα φορτηγά-τριαξονικά. Το 2022 ξεκίνησαν με λιγότερα απο 10 και πλέον οι ανάγκες έχουν αυξηθεί σχεδόν κατά 50% αφού για το 2025 μπορεί να χρειάζονταν εως και 15 τριαξονικά. Με την αλλαγή του καθεστώτος από φέτος εξοικονομείται ένα μεγάλο ποσό. Η διοργάνωση υποστηρίζει ότι στη πράξη δεν γίνεται εξοικονόμηση καθώς θα χρειαστούν χρήματα για την κατασκευή χώρων φύλαξης του ιματισμού στο Ζάππειο, όπου για τρεις ημέρες-πριν την Κυριακή του αγώνα-θα μπορούν οι δρομείς να αφήνουν προς φύλαξη τα προσωπικά τους αντικείμενα. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση τα μεγέθη του κόστους προφανώς και είναι δυσανάλογα.

Ο τελευταίος μύθος αφορά στην επιλογή του χρόνου της αλλαγής της διαδικασίας. Όπως ήδη έχουμε αναφέρει η WMM έχει καταρτίσει μια λίστα με 100 περίπου αυστηρά κριτήρια που πρέπει να πληρούνται ώστε να εντάξει έναν Μαραθώνιο στο δίκτυο των Μajor. Αφού ικανοποιηθούν τα κριτήρια στο σύνολο τους, τότε ξεκινά τριετής αξιολόγηση τους και εφόσον επιβεβαιωθεί ότι επι τρία χρόνια η διοργάνωση πληρεί το σύνολο των κριτηρίων σταθερά επι τριετία, τότε εξασφαλίζει και την ένταξη της. Αυτό ακριβώς συνέβη και με την τελευταία προσθήκη του Μαραθωνίου στο Σίδνεϋ. Η συγκεκριμένη διοργάνωση κατέθεσε το αίτημα πριν απο χρόνια και ξεκίνησε να πληροί τα κριτήρια σταθερά από το 2022 έως και το 2024, όποτε και έλαβε το «πράσινο φως» για να ενταχθεί στους Major από το 2025.Στην περίπτωση της Αθήνας ακόμη κι αν θεωρήσει κανείς ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, είναι ενδιαφέρον ότι και μόνο με την ανακοίνωση της σκέψης για ένταξη του Αυθεντικού Μαραθωνίου στους Major, οι αλλαγές ξεκίνησαν με κάτι που έχει άμεσο αντίκτυπο από τη μια στους δρομείς και απο την άλλη στα έσοδα της διοργάνωσης.

Όλα τα παραπάνω σε καμία περίπτωση δεν έρχονται να αμφισβητήσουν την προσπάθεια περαιτέρω ανάπτυξης της διοργάνωσης ,η οποία καταβάλλεται από τη σημερινή ηγεσία του ΣΕΓΑΣ καθώς και τους επιτελικούς πρώτης γραμμής που απο το 2022 έχουν προβεί σε σημαντικές καινοτομίες. Είναι επίσης-περίπου-αυτονόητο έως αυταπόδεικτο λόγω της τεράστιας συναισθηματικής σύνδεσης των Ελλήνων δρομέων με τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας και της ιστορικής βαρύτητας που φέρει η διαδρομή, οτι όλοι οι Έλληνες δρομείς-παρά τις επιμέρους γκρίνιες-είναι πρόθυμοι να στηρίξουν το εγχείρημα της ένταξης της διοργάνωσης στους Μajor και έτσι να αποκτήσει ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας τη θέση που του αξίζει στον παγκόσμιο χάρτη. Και αυτή η στήριξη είναι βέβαιο οτι προϋποθέτει και αναγκαίες αλλαγές. Ωστόσο αυτές οι αλλαγές μπορούν να συνδυαστούν με την μικρότερη δυνατή επίπτωση για τους ίδιους τους δρομείς.

 

Η πρόταση για τη λύση που θα βοηθήσει ΑΜΑ και δρομείς

Σε αυτή την κατεύθυνση και επειδή δεν πρόκειται εμείς να ανακαλύψουμε την Αμερική, η Αμερική υπάρχει πριν απο εμάς εκεί για να μας δείξει το δρόμο. Ο ΣΕΓΑΣ όταν ανακοίνωσε τις αλλαγές στη διαδικασία παράδοσης του ιματισμού, παρέπεμψε μεταξύ άλλων στην αρχαιότερη διοργάνωση Μαραθωνίου, αυτή της Βοστώνης. Ακριβώς σε αυτήν παραπέμπουμε και εμείς. Οι Αμερικανοί λοιπόν για να μην αφήσουν «ξεκρέμαστους» τους δρομείς την ημέρα του Αγώνα, έχουν εξασφαλίσει την παράδοση του ιματισμού πριν την επιβίβαση τους στα λεωφορεία που θα τους μεταφέρουν στην αφετηρία. Έτσι λοιπόν καθώς είναι χωρισμένοι οι χιλιάδες δρομείς σε Block αντιστοίχως προσέρχονται για αναχώρηση και αντιστοίχως πριν την αναχώρηση παραδίδουν και τον ιματισμό τους για να αποφεύγεται ο συνωστισμός. Δίνεται περιθώριο 3,5 ωρών για να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Από νωρίς το πρωί τα πρώτα γκρουπ παραδίδουν ιματισμό και ακολουθούν τα επόμενα.

Με το δεδομένο λοιπόν ότι ο βασικός σταθμός αναχώρησης των λεωφορείων για τον Μαραθώνα, είναι το Σύνταγμα, δηλαδή ακριβώς δίπλα από το Ζάππειο, όπου η διοργάνωση ούτως ή άλλως έχει ανακοινώσει ότι θα στήσει το κέντρο παραλαβής,-το οποίο όμως θα λειτουργεί μόνο μέχρι την παραμονή του αγώνα-,μπορεί να δοθεί η δυνατότητα για παράδοση ιματισμού και την ημέρα του αγώνα πριν την αναχώρηση.

Η διοργάνωση μπορεί να εξασφαλίσει την παραλαβή από τις 5 το πρωί όποτε και ξεκινούν τα λεωφορεία(γιατί οχι και λίγο νωρίτερα ώστε τα πρώτα λεωφορεία να φεύγουν και πάλι ακριβώς στις 05:00) και να συνεχίσει τη διαδικασία έως τις 7 το πρωί όποτε και αναχωρούν και τα τελευταία λεωφορεία.

Με καλή θέληση και σωστό σχεδιασμό, οι δρομείς θα «απορροφήσουν» αυτήν την αλλαγή χωρίς μεγάλες επιπτώσεις στην δρομική τους καθημερινότητα την ημέρα του αγώνα και κυρίως μετά τον αγώνα. Άλλωστε θα ακολουθήσουν και άλλες αλλαγές μέχρι να καταστεί δυνατή η ένταξη του ΑΜΑ στους Μajor. Αρκεί να προσθέσουμε μόνο ένα ακόμη στοιχείο για το τι... έρχεται. Στους 6 από τους 7 Μαραθώνιους οι οποίοι είναι Major, η υδροδοσία γίνεται αποκλειστικά σε ποτήρια και δεν δίνονται μπουκάλια στους δρομείς κατά τη διάρκεια του αγώνα. Όλοι αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει αυτό για τις καιρικές συνθήκες που συνήθως επικρατούν τον Νοέμβριο στην Αθήνα. Αλλά αυτό είναι ένα επόμενο βήμα και ίσως αφορμή για ένα επόμενο άρθρο.

Μέχρι τότε ας ελπίσουμε ότι ο ΣΕΓΑΣ θα ξαναδεί τον σχεδιασμό για την παράδοση του ιματισμού και θα βοηθήσει τους δρομείς, όπως οι δρομείς έχουν βοηθήσει με την μαζική συμμετοχή τους την διοργάνωση ,ιδιαίτερα την τελευταία 15ετία.