Το τρέξιμο -θεωρητικά-έχει τη δυνατότητα να είναι ένα άθλημα χαμηλού κόστους. Aπαιτεί σχετικά λίγο εξοπλισμό, δεν χρειάζεστε πρόσβαση σε ειδικές εγκαταστάσεις ή γήπεδο και δεν χρειάζεται να είστε αθλητές με αθλητικό δελτίο σωματείου, συμμετέχοντας σε ένα πρωτάθλημα ή εν πάση περιπτώσει να είστε υποχρεωμένοι να συμμετέχετε σε κάποια ομάδα, για να τρέξετε. Παρ' όλα αυτά, φαίνεται ότι το τρέξιμο έχει γίνει πιο δημοφιλές στα πλουσιότερα στρώματα της κοινωνίας από οποιαδήποτε άλλη ομάδα.

 

Αυτό εγείρει ένα σημαντικό ερώτημα. Το άθλημα προορίζεται για οικονομικά εύρωστους; Μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη για λογαριασμό της Αυστραλιανής Επιτροπής Αθλητισμού , η οποία δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2023,αποκαλύπτει μια ξεκάθαρη συσχέτιση μεταξύ του υψηλότερου εισοδήματος των νοικοκυριών και της συμμετοχής στο τρέξιμο.

Το κόστος αθροίζεται

Μια πιθανή εξήγηση για τη συσχέτιση μεταξύ του υψηλότερου εισοδήματος των νοικοκυριών και της συμμετοχής στο τρέξιμο είναι το κόστος που σχετίζεται με το άθλημα. Ενώ το τρέξιμο μπορεί να είναι φθηνότερο από αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, την ποδηλασία ή το τένις, το κόστος για δρομικά παπούτσια , αθλητικά ρούχα, αξεσουάρ και τα τέλη εγγραφής αγώνων αθροίζεται, με αποτέλεσμα να φαίνεται σαν ένα άθλημα προσαρμοσμένο αν όχι για εύπορους, σίγουρα όχι για φτωχούς. Η πρόσβαση σε καλά συντηρημένα στάδια, γυμναστήρια, ιατρική αποκατάσταση, μασάζ κ.α. είναι συχνά ευκολότερη για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα ή ζουν σε περιοχές με καλύτερη υποδομή και αυτοί οι οικονομικοί φραγμοί μπορούν να αποκλείσουν ακούσια άτομα με χαμηλότερο εισόδημα.

Έρευνες στις ΗΠΑ που διεξήχθησαν το 2015 και το 2017 διαπίστωσαν ότι σχεδόν το 75% ων δρομέων κερδίζουν περισσότερα από 50.000 δολάρια και περίπου το 85% εργάζεται σε εταιρείες παροχής υπηρεσιών ή σε εκπαιδευτικά περιβάλλοντα. Μια έκθεση του 2013 που δημοσιεύτηκε από την USA Cycling δείχνει σχεδόν το ίδιο.

 Υπάρχουν αρκετοί προφανείς λόγοι που η συντριπτική πλειονότητα των αθλητών αντοχής είναι απασχολημένοι, μορφωμένοι και οικονομικά ασφαλείς. Η ικανότητα να προπονείται και να αγωνίζεται κανείς απαιτεί να έχει ς χρόνο, χρήματα, πρόσβαση στις εγκαταστάσεις και έναν ασφαλή χώρο για εξάσκηση. Το κόστος του εξοπλισμού, τα τέλη συμμετοχής σε αγώνες και τα ταξίδια σε εκδηλώσεις αποκλείουν άτομα με χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Επιπροσθέτως όσοι ανήκουν σε υψηλότερο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο τείνουν να έχουν θέσεις εργασίας με συγκεκριμένο ωράριο (π.χ. 08:00-16:00) γεγονός το οποίο παρέχει κάποια ελευθερία, για παράδειγμα να προπονηθείτε πριν ή μετά τη δουλειά.

Ταυτόχρονα οι προσπάθειες των μέσων ενημέρωσης και του μάρκετινγκ από επώνυμες εταιρείες παρουσιάζουν επίσης συχνά το τρέξιμο ως μια μοντέρνα δραστηριότητα γυμναστικής, η οποία μπορεί να προσελκύσει όσους ανήκουν σε υψηλότερες κοινωνικοοικονομικές ομάδες που έχουν τα οικονομικά μέσα να επενδύσουν στην υγεία και την εμφάνισή τους.

 

Ένας λόγος που το τρέξιμο είναι ελκυστικό για όσους έχουν υψηλό εισόδημα είναι η έμφυτη ορμή τους για επιτεύγματα και ανταγωνισμό. Η πειθαρχημένη φύση του τρεξίματος τους επιτρέπει να μεταφέρουν ένα ορισμένο επίπεδο εστίασης και αποτελεσματικότητας σε άλλες πτυχές της ζωής τους. Το τρέξιμο και άλλες αθλητικές ασχολίες παρέχουν μια ευκαιρία για τον καθορισμό προσωπικών στόχων και σημείων αναφοράς, ευθυγραμμίζοντας με την προσανατολισμένη στο στόχο φύση της επαγγελματικής τους ζωής.

Ψυχική ανακούφιση και οφέλη για την υγεία

Το υψηλό εισόδημα συχνά συνοδεύεται από υψηλό άγχος. Η απαιτητική φύση των θέσεων εργασίας με υψηλό στρες καθιστά την ψυχική ανακούφιση ζωτικής σημασίας για τα άτομα με υψηλό εισόδημα. Το τρέξιμο παρέχει μια υγιή διέξοδο για τη διαχείριση του άγχους και τη διατήρηση της ψυχικής ευεξίας, αντικαθιστώντας συχνά λιγότερο ωφέλιμους μηχανισμούς αντιμετώπισης. Επιπλέον, τα άτομα με υψηλά εισοδήματα είναι συνήθως καλά ενημερωμένα για τον υγιεινό τρόπο ζωής και αναγνωρίζουν τα οφέλη για τη σωματική υγεία του τρεξίματος. Ενώ η σωματική πτυχή είναι σημαντική, πολλοί δρομείς συχνά δίνουν έμφαση στα ψυχικά οφέλη, βρίσκοντας παρηγοριά, χαλάρωση και μια διαλογιστική απόδραση κατά τη διάρκεια του τρεξίματός τους.

Αν και μπορεί να είναι υπεραπλουστευμένο να ισχυριστεί κανείς ότι το τρέξιμο έχει καταστεί πλέον άθλημα για οικονομικά ¨τακτοποιημένους¨, υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι τα άτομα με υψηλό εισόδημα στρέφονται προς το τρέξιμο. Πολλοί δρομείς θα συμφωνήσουν πιθανότατα ότι υπάρχουν εμπόδια στη συμμετοχή στο τρέξιμο για άτομα με χαμηλό εισόδημα. Το να κάνουμε το τρέξιμο πιο προσιτό για άτομα όλων των εισοδηματικών επιπέδων περιλαμβάνει την αντιμετώπιση τόσο των οικονομικών εμποδίων όσο και τη δημιουργία ασφαλών και ευχάριστων χώρων για τρέξιμο σε όλες τις γειτονιές.

Παρέχοντας επιλογές χαμηλού κόστους για κλαμπ και αγώνες και επενδύοντας σε καλοδιατηρημένες πίστες, πάρκα και δημόσιους χώρους, μπορούμε να παρέχουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους να απολαμβάνουν τα οφέλη του τρεξίματος, ανεξάρτητα από τις οικονομικές τους συνθήκες.

Πηγές:

clearinghouseforsport.gov.au/research/ausplay/results

runningusa.org/2017-national-runner-survey

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2254179/